Η χθεσινή απώλεια του CL-215 της 355 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών στην περιοχή των Δερβενοχωρίων, ευτυχώς χωρίς θύματα, φέρνει ξανά στην επιφάνεια το ζήτημα της ανανέωσης του στόλου των πυροσβεστικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας. Τα περιστατικά ασφαλείας των τελευταίων ετών έχουν οδηγηγήσει σε συρρίκνωση της ονομαστικής δύναμης του στόλου, τον οποίο, εκτός από τα 7 εναπομείναντα CL-415, απαρτίζουν πεπαλαιωμένα αεροσκάφη. Αυτά είναι τα 11 -πλέον- CL-215 και τα 21 μικρότερα Μ-18Β/ΒS Dromader που αμφότερα χρήζουν άμεσης αντικατάστασης.
Παρά τη δαπάνη σημαντικών ανθρωπίνων και οικονομικών πόρων για τη διατήρηση της διαθεσιμότητάς τους σε ικανοποιητικά επίπεδα, η κατάσταση των CL-215 χαρακτηρίζεται οριακή καθώς η εφοδιαστική τους υποστήριξη καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολη. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που τα CL-215 αναδεικνύονται σήμερα ως ο δεύτερος τύπος αεροσκάφους της ΠΑ με το υψηλότερο κόστος ανά ώρα πτήσης.
Μέσα Αεροπυρόσβεσης ΠΑ
Τύπος | CL-415GR | CL-215 | PZL Μ-18Β/ΒS |
Αριθμός | 7 | 11 | 21 |
Κινητήρας |
2 στροβιλοκινητήρες PW123AF | 2 εμβολοφόροι PW R-2800CA3 | 1 εμβολοφόρος PZL Asz-62IR |
Μέγιστο Ωφέλιμο Φορτίο | 6.137 lt νερού | 5.443 lt νερού |
2.500 lt νερού |
Έτος Κατασκευής | 1998-2002 | 1974-1990 | 1984 |
Κόστος Ώρας Πτήσης* | 6.690,70 € | 8.858,95 € | 1.712,34 € |
Η ήδη βεβαρημένη κατάσταση στο στόλο αεροπυρόσβεσης επιδεινώνεται και από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, η οποία για πρώτη φορά φέρος δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει την εργοστασιακού επιπέδου συντήρηση στο σύνολο των νεότερων CL-415, με αποτέλεσμα να παραμένουν μη επιχειρησιακά τα τρία εξ΄αυτών μεσούσης της αντιπυρικής περιόδου. Υπενθυμίζεται ότι τα τελευταία σηκώνουν τα τελευταία χρόνια το κύριο βάρος της αεροπυρόσβεσης, έχοντας υποστεί σημαντική καταπόνηση από την συνεχή έκθεσή τους στα στοιχεία της φύσης κατά την εκτέλεση των αποστολών.
Συνεχείς εκκλήσεις στο κενό
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η ΠΑ είχε θέσει ζήτημα αντικατάστασης του συνόλου των CL-215 από το 2002. Συγκεκριμένα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των παραδόσεων των αρχικά 10 αεροσκαφών CL-415, η Διοίκηση Αεροπορικής Υποστήριξης (ΔΑΥ) του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ) είχε ζητήσει με επιτελική μελέτη την πώληση των 14 -τότε- CL-215, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η προμήθεια καινούργιων CL-415. Ένα χρόνο αργότερα, τον Αύγουστο του 2003, το ΓΕΑ επανήλθε ζητώντας εκ νέου την «απόσυρση των αεροσκαφών CL-215 και την αντικατάστασή τους με σύγχρονα πυροσβεστικά αεροσκάφη». Στο σχετικό έγγραφο του ΓΕΑ τονίζεται η ανάγκη τα νέα αεροσκάφη να είναι «πιο αποτελεσματικά και χαμηλότερου κόστους συντήρησης από τα προς αντικατάσταση CL-215». Τον Απρίλιο του 2005, ο Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, Αντιστράτηγος Χρήστος Σμέτης, όχι απλώς υιοθέτησε τις έως τότε απαιτήσεις των επιτελών της ΠΑ αλλά ζήτησε την απόσυρση και την σταδιακή αντικατάσταση του 80% του στόλου. Συγκεκριμένα, ζητούσε την απόσυρση τριών από τους τέσσερις τύπους πυροσβεστικών αεροσκαφών (Canadair CL-215, PZL M-18B Dromader, Grumman G.164G). Το καλοκαίρι του ίδιου έτους, η ΔΑΥ εκπόνησε νέα επιτελική μελέτη με την οποία επανέλαβε το αίτημα για αντικατάσταση των CL-215 χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τον Αύγουστο του 2007, εν μέσω των καταστροφικών πυρκαγιών, το Πυροσβεστικό Σώμα εκπόνησε μελέτη με την οποία πρότεινε, μεταξύ άλλων, την προμήθεια 9 πρόσθετων αεροσκαφών CL-415 με στόχο την αύξηση των αεροσκαφών του τύπου σε 18 και την αντικατάσταση του συνόλου των αεροσκαφών CL-215 καθώς και 26 αεροσκαφών «μεσαίας κατηγορίας» προς αντικατάσταση των M-18.
* Κοστολόγηση έτους 2013.