Στις 15/16 Μαϊου στο Τελ Αβίβ έλαβε χώρα το ετήσιο συνέδριο Fire, Maneuvering & Intelligence Conference. Οι συζητήσεις που έγιναν απο στελέχη των Δυνάμεων Άμυνας του Ισραήλ και της τοπικής βιομηχανίας ήταν άκρως ενδιαφέρουσες. Στις συζητήσεις αναγνωρίσαμε κάποιους τομείς που υπάρχει χώρος εξέλιξης και του δικού μας Στρατού Ξηράς. Κάτω από κάθε ομιλία υπάρχει μια παράγραφος με τον σχολιασμό μας πάνω στα σημεία που διακρίνουμε εφαρμογή στις δικές μας ένοπλες δυνάμεις.
Λόγω του νέου χαρακτήρα απειλών η IDF εισάγει εκτεταμένες οργανωτικές και επιχειρησιακές αναθεωρήσεις. Ο Υποστράτηγος Kobi Barak, διοικητής της Χερσαίας Διοίκησης (Σημ: Ανάλογης του ΓΕΣ) παρουσίασε τις νέες τάσεις. Στην ομιλία του περιέγραψε την μελλοντική φύση του χερσαίου ελιγμού ως μέρος της μελλοντικής μορφής συνδυασμένων διακλαδικών επιχειρήσεων που εισάγονται αυτή την στιγμή απο τις Ισραηλινές δυνάμεις. Καθώς ο αντίπαλος δεν έχει κεντρική δομή ή διοίκηση, είναι αόρατος στο πλήθος και πληρεί εκτενή απόκρυψη και κάλυψη, ένας λοχαγός του Ισραηλινού Στρατού θα πρέπει να επιχειρήσει σε τέσσερις διαστάσεις, οι οποίες είναι άγνωστες εν μέρη στους εφέδρους οπλίτες και αξιωματικούς.
Η πρώτη διάσταση είναι υπόγεια – πόλεμος σε τούνελ, υπονόμους, οχυρά, πρώτη φορά ειδώθηκε στον πόλεμο του 2006 στον Λίβανο. Η δεύτερη διάσταση είναι το έδαφος, παραδοσιακός χώρος ελιγμών και επικράτησης των Ισραηλινών – εδώ προστίθεται ο αστικός πόλεμος στην σύγχρονη μορφή του όπως ειδώθηκε στην Γάζα το 2009. Τρίτη διάσταση είναι το ύψος λίγο πάνω απο το έδαφος αλλά κοντά σε αυτό, νέος χώρος όπου επιχειρούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Τέταρτη διάσταση είναι ο κυβερνοπόλεμος σε επίπεδο μονάδας.
Η αναγνώριση των τεσσάρων διαστάσεων οδήγησε σε πληθώρα αλλαγών στις χερσαίες δυνάμεις. Μερικές αυτό αυτές και οι πιο εμφανείς δοκιμάζονται αυτή την στιγμή στα κέντρα δοκιμών. Για παράδειγμα οι μελλοντικές ταξιαρχίες ελιγμού θα ορίζονται απο μια Τεθωρακισμένη ταξιαρχία (Σημ: οργανωτικό σχήμα εν καιρώ ειρήνης) και μια Πεζικού υπο μια νέα ονομασία Ταξιαρχία Εδάφους. Αυτή θα έχει τρεις μονάδες ελιγμών, ένα τάγμα αναγνώρισης, ένα τάγμα μηχανικού μάχης, διοίκηση και κλιμάκια διοικητικής μέριμνας. Ο μελλοντικός ουλαμός δεν θα αποτελείται απο 3 άρματα αλλά μόλις 2 καθώς το τρίτο άρμα – μεταξύ άλλων λόγων – δεν χωράει να ελιχθεί σε αστικό περιβάλλον. Όσον αφορά τα ψηφιακά συστήματα το Γενικό Επιτελείο θα ολοκληρώσει το cloud αυτού και της Χερσαίας Διοίκησης σε ένα κοινό ενιαίο επιχειρησιακό δίκτυο στο διαδίκτυο. Τα τεθωρακισμένα που θα πληρώσουν τις ταξιαρχίες θα είναι τάχιστα, ευέλικτα και τροχοφόρα.
Ο διοικητής της ταξιαρχίας θα έχει τοπικό αρχηγείο σε όχημα με επιτελικούς της αεροπορίας και του στρατού καθώς για πρώτη φορά ο τομέας δράσης της ταξιαρχίας θα περιλαμβάνει και τον αέρα πάνω απο αυτόν. Ρομποτικά και αυτόνομα συστήματα θα κυριαρχήσουν στο πεδίο μάχης, τόσο σε καθήκοντα προωθημένης φρουράς με οπλισμό, όσο και υποστήριξης της διοικητικής μέριμνας με αυτόνομα οχήματα. Κάθε περιοχή θα καλύπτεται απο μια πληθώρα αισθητήρων εδάφους και αέρος για συλλογή Elint, Comint ενώ θα φέρουν και ραντάρ. Τα σήματα θα επεξεργάζονται σε ζωντανό χρόνο και θα χρησιμοποιούνται για την παροχή άμεσων, τάχιστων πυρών.
Σχόλιο: Η σημασία του Αστικού Πολέμου αυξάνεται όσο αυξάνεται η αστικοποίηση του περιβάλλοντος που ζει ο άνθρωπος. Ο Ελληνικός Στρατός πρέπει να φτιάξει ειδικό κέντρο αστικού πολέμου σ εμεγάλο μέγεθος (ας αντιγράψει το παγκοσμίας κλάσεως Ισραηλινό κέντρο), στο οποίο θα πρέπει να περνάνε τόσο μεμονωμένα στελέχη και κληρωτοί όσο και μονάδες μεγέθους τάγματος. Αν το κόστος είναι μεγάλο για τάγματα, μπορούμε αρχικά να εκπαιδευόμαστε σε επίπεδο λόχου με μόνιμα οχήματα του κέντρου.
Βλέπουμε επίσης να εξελίσσεται η ταξιαρχική δομή ελιγμών. Για να εξηγήσουμε, οι Ισραηλινοί έχουν Ταξιαρχίες που μοιάζουν με τα Ελληνικά Συντάγματα. Κάθε Ταξιαρχία έχει 3 τάγματα του ίδιου όπλου και ένα τάγμα υποστήριξης. Στα Τεθωρακισμένα αυτό είναι μηχανικού μάχης και στο Πεζικό ένα Τάγμα με λόχους Ανιχνευτών (ΕΔ), Αντιαρματικών, Μηχανικού Μάχης και Διαβιβάσεων. Στις Ταξιαρχίες αυτές ανάλογα το μέτωπο πολλές φορές ανήκουν οργανωτικά λόχοι Ανιχνευτών (ΕΕ). Εν καιρώ πολέμου οι Ταξιαρχίες φτιάχνουν ad hoc 3-4 Τακτικά Συγκροτήματα Τάγματος τα οποία υποστηρίζουν με C3I με την Μεραρχία στην οποία ανήκουν η Διοικητική Μέριμνα και το Πυροβολικό.
Η αλλαγή δείχνει την αμερικανική δομή όπου η Ταξιαρχική Ομάδα Μάχης (Τεθωρακισμένη) αποτελείται από δύο συνδυασμένα τάγματα με 2 ΙΜΑ, Μ/Κ ΛΤΦ και 1 Λ/Δ, ένα συνδυασμένο τάγμα με ΙΜΑ, 2 Μ/Κ ΛΤΦ και 1 Λ/Δ, ένα τάγμα ιππικού (αναγνώρισης) με μια ίλη διοίκησης, 3 ίλες αναγνώρισης και μια ΙΜΑ. Την Ταξιαρχία υποστηρίζουν οργανικά μέσα, μια μοίρα πυροβολικού με 3 πυροβολαρχίες και έναν ουλαμό πρόσκτησης στόχων, ένα τάγμα μηχανικού μάχης με ένα λόχο διοίκησης, 2 λόχους μηχανικού, 1 λόχο δικτύου επικοινωνιών και ένα λόχο πληροφοριών πεδίου μάχης και ένα τάγμα διοικητικής μέριμνας με λόχο διοικήσεως, λόχο υγειονομικού, λόχο εφοδιασμού, λόχο τεχνικού πεδίου μάχης και τέσσερις λόχους προωθημένης υποστήριξης (ένας για κάθε τάγμα ελιγμού). Οι πληροφορίες έχουν γίνει πρωταρχικός στόχος με την δυνατότητα αυτών να μειώνει τις μονάδες ελιγμού σε υλικό και προσωπικό. Μένει να δούμε αν οι Ισραηλινοί προχωρήσουν με παρόμοια μορφή ενώ εντύπωση θα κάνει και ο αριθμός τροχοφόρων οχημάτων που θα πληρώσουν τις τάξεις του στρατού – δοκιμάζεται το βαρύτατο Eitan. Η δε ενοποίηση με τον αέρα σε μια διοίκηση είναι κάτι νέο και δείχνει την στροφή του Ισραήλ προς την χρήση και απειλή των ΜΕΑ.
Ο πρώην διοικητής της Διοίκησης Εσωτερικού Υποστράτηγος (ε.α) Eyal Eisenberg δήλωσε οτι η διοίκηση (Σημ: Εθνοφυλακή) δεν είναι έτοιμη για νέο πόλεμο καθώς η απειλή που δέχεται ο πληθυσμός απο τις 100,000 ρουκέτες και πυραύλους στον Βορά και την Δύση εκδηλώνεται σε πίεση προς την ηγεσία η οποία μπορεί να οδηγήσει να λανθασμένες στρατηγικές αποφάσεις. Για αυτό η Εθνική Πολιτική Ασφαλείας βασίζεται σε αποτροπή, προειδοποίηση, απόφαση, ισορροπία και άμυνα (Σημ: αντιβαλλιστικά συστήματα Arrow, David’s Sling, Iron Dome και άλλα).
Σχόλιο: Οι ΕΕΔ πρέπει να αρχίσουν να μελετούν την αεράμυνα σε πυραύλους και ρουκέτες είτε με ανάπτυξη είτε με αγορά έτοιμου συστήματος. Μέγιστο πρόβλημα δεν αποτελούν οι βαλλιστικοί πύραυλοι γειτονικής χώρας όσο οι κατευθυνόμενες ρουκέτες αυτής.
Ο Συνταγματάρχης (ε.α) Boaz Cohen, Αντιπρόεδρος του τμήματος Χερσαίων και C4I Συστημάτων στην Elbit Systems, μίλησε για την ανάγκη ταχείας απόφασης στο πεδίο που να καλύπτει τις επιχειρησιακές ανάγκες, αποφεύγοντας παράπλευρες απώλειες. Επιβεβαίωσε οτι υπάρχουν σήμερα οι ικανότητες που απαιτούνται για τη γρήγορη καταστροφή στόχων χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους – ο στόχος μπορεί να είναι ένα μεμονωμένο όχημα ή ένας εκτοξευτής. Πρόσθεσε οτι μια μετάβαση είναι σε εξέλιξη προς αυτόματα και αυτόνομα πυροβόλα, ένας πυργίσκος που βάλει χωρίς ανθρώπινο στοιχείο. Τόνισε οτι κάθε μονάδα πυροβολικού έχει τη δύναμη πυρός είχε στο παρελθόν μια ολόκληρη πυροβολαρχία πυροβολικού.
Ο τακτικός όλμος Hanit των 120mm είναι ένα μοναδικό σύστημα του είδους του παγκοσμίως – μια εντελώς κινητή μονάδα πυροβολικού, πλήρως αυτοματοποιημένη έτσι ώστε να βελτιώνει την ακρίβεια, επιτρέποντας εξοικονόμηση προσωπικού.
Σχόλιο: Είναι εμφανέστατη η στροφή μιας από τις πιο τεχνολογικά αναπτυγμένες χώρες προς τα μη επανδρωμένα συστήματα. Παρόμοιο σύστημα με τον αναφερόμενο όλμο έχουμε δει στα χέρια των αντρών των Special Forces των ΗΠΑ στην Συρία. Το σύστημα παίρνει πληροφορίες από ΜΕΑ και εκτελεί άμεσα βολές και με ακρίβεια. Μέχρι τώρα δεν έχουμε δει αυτοκινούμενο ή αυτοδηγούμενο όχημα. Καθότι τα στατικά συστήματα αποτελούν λύσεις για βάσεις πυρός που είναι εκτός της Ελληνικής πραγματικότητας σε ένα πόλεμο, ένα αυτόνομο, αυτοδηγούμενο όχημα είναι ένα σύστημα που πρέπει να δούμε σε ρεαλιστική βάση τα επόμενα χρόνια. Ένας όλμος των 120 χλς που μπαινοβγαίνει σε ένα υπόστεγο από σκυρόδεμα είναι μέσα στις ελληνικές δυνατότητες.
Ο Υποστράτηγος (ε.α) Avi Mizrachi ανέφερε οτι στο μέλλον πριν μια μονάδα εισέλθει σε ένα χωριό θα έχει γίνει η περισσότερη δουλειά απο πριν, χάρη σε ένα συνδυασμό μη επανδρωμένων συστημάτων και τεχνολογίας. Τα μη επανδρωμένα συστήματα θα παρέχουν πληροφορίες ενώ θα πλήξουν και στόχους πριν φτάσουν οι στρατιώτες.
Η πρόκληση κατά τον ίδιο είναι η αναγνώριση του εχθρού μέσα σε πολίτες και η πλήξη αυτών χωρίς παράπλευρες απώλειες. Για να γίνει αυτό ο στρατός πρέπει να μεταμορφωθεί πλήρως. Η ρομποτική δύναμη σε μορφή σμήνους θα μπορεί να εκκαθαρίσει κτήρια, εγκαταστήσει αισθητήρες και να φτιάξει ένα δίκτυο στο συγκεκριμένο χωριό ή πόλη. Ο στρατός χρειάζεται την ικανότητα να πλήττει στόχους σε ένα δίκτυο ταχείας απόφασης χωρίς ανάγκη υποστήριξης απο την αεροπορία ή το ναυτικό. Ο στρατός χρειάζεται ανεξαρτησία βασισμένη σε πλατφόρμες τεχνολογίας. Η τεχνολογία φυσικά δεν είναι πανάκεια δεν αφαιρεί την ανάγκη σχεδιασμού, τόνισε ο στρατηγός. Καθώς ο στρατός είναι Εκτελεστική Αρχή δεν χρειάζεται να περιμένει την κυβέρνηση για να ενισχύσει τις δυνατότητές του. Αλλάζοντας θέμα ο στρατηγός τόνισε την ανάγκη εξέλιξης του Ηλεκτρονικού Πολέμου. Ενώ η αεροπορία είναι σε περίοπτη θέση διεθνώς ο στρατός δεν είναι. Θα πρέπει να πάρει παραδείγματα απο τους Ρώσους ενώ και οι Ιρανοί βρίσκονται σε καλό επίπεδο και η Χεσμπολάχ μαθαίνει απο αυτούς. Ο στρατός πρέπει να αναπτύξει τις δυνατότητές του για να μην απασχολεί τους άλλους κλάδους ή την κυβέρνηση.
Σχόλιο: Επαναλαμβάνεται η ανάγκη παραγωγής και χρήσης ΜΕΑ για αναγνώριση και κρούση καθώς δεν είναι θεμιτή η υποστήριξη από τους άλλους κλάδους. Εντύπωση κάνει ότι οι ΙΔΑ είναι εκτελεστική αρχή και έχουν δυνατότητα αποφάσεων χωρίς πολιτική απόφαση – τουλάχιστον σε κάποιο σημείο. Ο ηλεκτρονικός πόλεμος όπως εφαρμόστηκε από τους πρωτοπόρους Ρώσους σε Συρία (και Αν. Ουκρανία) έχει πείσει τους Ισραηλινούς να προχωρήσουν περαιτέρω σε ενίσχυση αυτού στον Χερσαίο Κλάδου.
Ο Υποναύαρχος (ε.α) Guy Tzur ανέφερε οτι ο Ισραήλ έχει χάσει την δυνατότητα που είχε να μεταφέρει τον πόλεμο στο έδαφος του αντιπάλου. Για να μεταφερθεί ο πόλεμος στο εχθρικό πεδίο πρέπει να καταστραφούν τα όπλα υψηλής τροχιάς πριν φτάσουν στους πολίτες του Ισραήλ. Ένας άλλος στόχος είναι η μείωση του χρόνου απο την στιγμή που αναγνωριστεί ένας στόχος μέχρι την στιγμή που αυτός θα πληγεί. Η λύση παρέχεται απο μια πλατφόρμα που ακολουθεί την φιλοσοφία Internet-of-Things, ένα σύστημα που υποστηρίζει ελαφριές και βαριές πλατφόρμες με πλήρη συνεργασία μεταξύ των κλάδων σε σύγχρονη ζωντανή σύνδεση. Ο ναύαρχος τόνισε οτι χρειάζεται ένας μακροχρόνιος σχεδιασμός για να καταφέρουν οι Δυνάμεις Άμυνας να αντεπεξέλθουν στις διάφορες αλλαγές. Χρειάζεται συνέπεια και ενώ η ηγεσία αλλάζει ο στρατός σαν θεσμός πρέπει να αναπτύξει τις δυνατότητές του με ανεξάρτητο τρόπο.
Σχόλιο: Εντύπωση κάνει η γνώση του ναυάρχου για την έννοια του ΙΟΤ και την χρήση αυτής σε στρατιωτικό επίπεδο. Για όσους δεν γνωρίζουν μιλάει για ολοκλήρωση του συνόλου των συστημάτων στο διαδίκτυο με έλεγχο εξ αποστάσεως, άμεση πληροφορία για την τακτική κατάσταση και έκδοση διαταγών. Το Ισραήλ μαζί με την Δανία και την Πορτογαλία αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση για την ικανότητα διαχείρισης start ups υψηλής τεχνολογίας. Η νοοτροπία υψηλής τεχνολογίας έχει διεισδύσει στον Στρατό και μάλιστα στα υψηλά κλιμάκια (μεγάλης ηλικίας)
Ο Υποστράτηγος (ε.α) Eitan Ben-Eliyahu ξεκίνησε μια συζήτηση για την συνεργασία πολιτικών και στρατού ως κύριο πρόβλημα – καθώς επιθυμεί να έχει επακριβείς οδηγίες για τον στρατό για το ζητούμενο επίτευγμα. Για τον ίδιο η επιτυχία ορισμού μέσω πολιτικής απόφασης, δημιουργίας ενός πεδίου μάχης που να ταιριάζει στα πλεονεκτήματα του Ισραηλινού στρατού χωρίς αυτός να βασίζεται στην τεχνολογία για να κερδίσει. Σκοπός είναι η εκμετάλλευση του πλεονεκτήματος του αντιπάλου προς όφελος του Ισραήλ. Έδωσε τέσσερα παραδείγματα στα οποία ατού ήταν το στρατηγικό βάθος. Ανέφερε την κοιλάδα Μπεκαά, τις προωθημένες θέσεις των αιγυπτιακών μαχητικών στο Σινά το 67, το Σινά ως χώρο άμυνας του Ισραήλ το 73 και την πρόσφατη προώθηση των Ιρανικών συστημάτων μέσα στην εμβέλεια των Ισραηλινών βλημάτων. Η αρχή που πρέπει να εστιάσει το Ισραήλ είναι η μετατροπή του πλεονεκτήματος του αντιπάλου σε μειονέκτημα.
Σχόλιο: Εδώ διακρίνουμε ένα παγκόσμιο πρόβλημα που είναι η δυσκολία κατανόησης της στρατιωτικής πραγματικότητας από πολίτες. Καθώς τα αποτελέσματα έγιναν αισθητά στην Ελλάδα στην κρίση των Ιμίων, να προσθέσουμε ότι δεν γνωρίζουμε καμία τακτική εκπαίδευση της πολιτικής ηγεσίας στην διαχείριση κρίσεων ή στον καθορισμό υψηλής στρατηγικής. Οφείλουμε να πούμε δυστυχώς ότι βρισκόμαστε σε κάκιστο επίπεδο.
Τελευταίος μίλησε ο Υποστράτηγος (ε.α) Tal Russo. Ο ρυθμός αλλαγών τα τελευταία χρόνια ήταν ταχύς με το Ισραήλ να προσπαθεί να κρατήσει το ρυθμό ακολουθώντας. Διέκρινε την αλλαγή στην φύση του πολέμου. Ανέφερε τις ΗΠΑ όπου μετά το Βιετνάμ αναγνώρισαν οτι οι έννοιες τους είχαν αλλάξει. Χώρισαν τις δυνάμεις τους σε συγκρούσεων υψηλής έντασης και συγκρούσεων χαμηλής έντασης. Αυτό το παράδειγμα ακολουθεί και το Ισραήλ ύστερα απο τις δικές του εμπειρίες. Τα τελευταία είκοσι χρόνια η φύση του πολέμου έχει αλλάξει παγκοσμίως (Σημ Υβριδικός Πόλεμος) και δεν υπάρχει πια διάκριση μεταξύ τρομοκρατίας, ανταρτοπόλεμου και συμβατικού πολέμου. Το Ισραήλ τις πρώτες δεκαετίες αντιμετώπιζε κίνδυνο εισβολής. Οι Άραβες γύρισαν σε δόγμα πολέμου τριβής με μεγάλη επιτυχία μετά απο δύο δεκαετίες προσπάθειας κατάκτησης χωρίς αποτελέσματα. Η παρούσα φύση πολέμου διεξάγεται μέσα σε κατάσταση χάους και το χάος αυτό πρέπει να εκμεταλλευτεί το Ισραήλ. Πρέπει να γίνονται οι σωστές κινήσεις με έμφαση στην συνδεσιμότητα. Αυτή είναι η κύρια πρόκληση. Η συνδεσιμότητα όλων μαζί ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα. Με ελιγμούς στον χώρο του αντιπάλου, με εκτεταμένη υποστήριξη πυροβολικού, κρούσης υψηλής αποδοτικότητας, κατευθυνόμενα πυρομαχικά ακριβείας (για αποφυγή παράπλευρων απωλειών), και σύνδεση μεταξύ όλων των στοιχείων ως κορυφαία πρόκληση.
Ο στρατηγός συνέχισε αναφέροντας οτι το κράτος του Ισραήλ είναι μια εξαιρετική πλατφόρμα εκμάθησης. Στη Γάζα και στον Λίβανο χρειάζεται όλη η δύναμη, στην Συρία πυροβολικό και ειδικές δυνάμεις, στο Σινά το ίδιο. Στην Ιουδαία και στην Σαμάρεια (Σημ. Δυτική Όχθη) χρειάζεται Ειδικές Δυνάμεις. Το πεδίο μάχης είναι διαφοροποιημένο. Οι προκλήσεις είναι η προστασία των φίλιων δυνάμεων, άμυνα της χώρας, διατήρηση της φονικότητας σε σχέση με τον αντίπαλο. Ρομποτικά μέσα, συνδεσιμότητα και διασυνδεδεμένες τεχνολογίες είναι μέρος όλων των λύσεων.
Σχόλιο: Εδώ βλέπουμε την ανάγκη αντιμετώπισης του υβριδικού πολέμου. Επισημαίνουμε ότι το Ισραήλ έχει πείρα στον τομέα από το 2006 και το 2009 ενώ οι συνεχείς συγκρούσεις στην Γάζα αναπτύσσουν και εξελίσσουν περαιτέρω τις μεθόδους αντιμετώπισης.
