Αν και το τελευταίο διάστημα οι αναφορές στα τουρκικά προγράμματα φορητού οπλισμού περιστρέφονται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από το εγχώριο τυφέκιο MPT-76, ταυτόχρονα συντελούνται και άλλες -μικρότερης έκτασης αλλά άξιες προσοχής- μεταβολές στο οπλοστάσιο των διαφόρων ειδικών Μονάδων των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας. Οι εξελίξεις αυτές είναι αποτέλεσμα των αναγκών αλλά και των συμπερασμάτων που προκύπτουν από την εμπλοκή αυτών σε εντατικές επιχειρήσεις στη ΝΑ Τουρκία, όπως επίσης και από την απαίτηση γενικότερου εκσυγχρονισμού και τυποποίησης. Πάντως, διαβάζοντας παρακάτω, παρατηρεί κανείς τη σχετική αδιαφορία των ειδικών αυτών Μονάδων για θέματα ομοιοτυπίας, φροντίζοντας πάντα να εξασφαλίζουν το όπλο που θεωρούν καταλληλότερο για τις δικές τους ξεχωριστές ανάγκες, παρ’ ότι μπορεί κάποια άλλη Μονάδα την ίδια στιγμή να παραγγέλνει ένα άλλο όπλο της ίδιας κατηγορίας.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει η -μέχρι πρότινος υποβαθμισμένη σε τέτοια θέματα- Ταξιαρχία Πεζοναυτών του Τουρκικού Ναυτικού. Όπως αποδεικνύεται από φωτογραφικό υλικό από τις πρόσφατες εκπαιδευτικές δραστηριότητές της, ο Σχηματισμός έχει αποκτήσει νέα ελαφρά πολυβόλα Minimi και τυφέκια ακριβείας JNG-90, αμφότερα διαμετρήματος 7,62x51NATO. Τα όπλα αυτά αντικατέστησαν αντίστοιχα τα έως πρόσφατα χρησιμοποιούμενα PKM και SVD Dragunov, διαμετρήματος 7,62x54R. Έτσι, εντός του Σχηματισμού, έχει επέλθει πλέον τυποποίηση στα ΝΑΤΟικά διαμετρήματα. Κύριος οπλισμός παραμένει το τυφέκιο HK-33E (και το υποπολυβόλο MP-5A3 για τους βαθμοφόρους), που όμως είναι πιθανό να αντικατασταθεί από το εγχώριο MPT-76.
Με τυφέκια ακριβείας JNG-90 εφοδιάστηκε πρόσφατα και η Μονάδα βατραχανθρώπων SAT του Τουρκικού Ναυτικού (καθιστάμενη ο τρίτος χρήστης του τύπου, μετά την Χωροφυλακή και την Ταξιαρχία Πεζοναυτών). Τα όπλα αυτά συμπλήρωσαν/αντικατέστησαν τα SG-3000 της ελβετικής Sig, των οποίων η SAT απετέλεσε τον μοναδικό χρήστη στη Τουρκία. Έτσι ολοκληρώθηκε η ανανέωση του οπλοστασίου των ελεύθερων σκοπευτών της Μονάδας, καθώς η κίνηση αυτή ήρθε να συμπληρώσει την απόκτηση και νέων βαρέων τυφεκίων ειδικών εφαρμογών M-82A1M και M-95Μ (διαμόρφωσης «bullpup»), τα οποία αντικατέστησαν τα παλαιότερα M-82A1 που με τη σειρά τους παραχωρήθηκαν στην άλλη ειδική μονάδα βατραχανθρώπων του Τουρκικού Ναυτικού, την SAS. Σημειώνεται πως Ομάδες της SAS αναπτύχθηκαν σχετικά πρόσφατα στη ΝΑ Τουρκία. Αν και επιχειρήσεις βατραχανθρώπων στη συγκεκριμένη ξηρή και άνυδρη περιοχή φαντάζουν παράδοξες εκ πρώτης όψεως, οι τακτική κατάσταση (εκτεταμένη χρήση IEDs) κατέστησε επιβεβλημένη την εμπλοκή προσωπικού της συγκεκριμένης Μονάδας, που ειδικεύεται στην εξουδετέρωση πυρομαχικών και εκρηκτικών. Δεν αποκλείεται στις επιχειρήσεις να συμμετέχει και προσωπικό της SAT για την απόκτηση πραγματικής πολεμικής εμπειρίας. Εξάλλου, πρόσφατα διέρρευσε η πληροφορία ότι η επιχειρησιακή δύναμη της SAT ανέρχεται σε 200 περίπου άνδρες, μοιρασμένους σε δύο κλιμάκια στους δύο κύριους ναύσταθμους του Τουρκικού Ναυτικού.
Με τη σειρά της, νέα σειρά οπλισμού απέκτησε και η Μονάδα ειδικών αποστολών της Τουρκικής Αεροπορίας, η γνωστή MAK (Muharebe Arama Kurtarma). Η Μονάδα απέκτησε αραβίδες HK-416A5 (συνοδευόμενες από πλήρη σειρά παρελκομένων και προσαρμοζόμενα βολβιδοβόλα AG-36), τυφέκια ακροβολιστή G-28 και ελαφρά πολυβόλα MG-4. To HK-416A5 ανανέωσε και το οπλοστάσιο των Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων του Γενικού Επιτελείου (ÖzKK), με τη διαφορά ότι αντί των MG-4 εκεί επελέγησαν τα Minimi Standard TR των 5,56mm και τα M-110 SASS μαζί με τα JNG-90. Τόσο για τα ελικόπτερα CSAR AS-352AL Cougar της Τουρκικής Αεροπορίας όσο και για τα S-70 Black Hawk ειδικών επιχειρήσεων του αεροπορικού κλιμακίου της ÖzKK (ÖzHG), αποκτήθηκαν πρόσφατα και 110 πολυβόλα περιστροφικών καννών M-134D. Τα πολυβόλα αυτά συνοδεύονται από ολογραφικά σκοπευτικά και σκοπευτικά λέιζερ LIR-150, αμφότερα κατασκευασμένα από την τουρκική 3Ε-ΕΟS (που κατασκευάζει σκοπευτικά βοηθήματα και για τα MPT-76), και αυξάνουν κατακόρυφα την ισχύ πυρός των προαναφερθέντων ελικοπτέρων. Επιστρέφοντας στα της ΜΑΚ, να σημειώσουμε επ’ ευκαιρία ότι το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια γενικότερη προσπάθεια αναβάθμισης της Μονάδας και πέραν από τα θέματα φορητού οπλισμού και ατομικών υλικών. Έτσι, ενώ μέχρι πρότινος αυτή περιοριζόταν σε καθήκοντα SAR/CSAR, πλέον ειδικεύεται και σε αποστολές εντοπισμού/κατάδειξης στόχων και καθοδήγησης αεροπορικών προσβολών. Προσωπικό της Μονάδας έχει λάβει εκπαίδευση JTAC, ενώ έχει αποκτηθεί και το ανάλογο υλικό (καταδείκτες λέιζερ και άλλα Ε/Ο μέσα, καθώς και νέοι ασύρματοι), με τις σχετικές δυνατότητες να επιδεικνύονται σε ασκήσεις της Τουρκικής Αεροπορίας με πραγματικά πυρά. Εξάλλου, εντός του ευρύτερου πνεύματος αλλαγής, η Μονάδα απέκτησε πρόσφατα και νέο έμβλημα.
Τέλος, αρκετές ήταν και οι προσθήκες νέων φορητών όπλων στις Μονάδες ειδικών αποστολών της Τουρκικής Αστυνομίας (PÖH), οι οποίες στελεχώνονται από 12.800 άνδρες. Αυτές εφοδιάστηκαν με το SG-516 της Sig το οποίο αποκτήθηκε σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις: κοινή αραβίδα με κάννη των 14,5″, υποαραβίδα με κάννη των 10″ και τυφέκιο ακροβολιστή PMR. Μετά την πρώτη παρτίδα που αποτελούνταν από 120 τεμάχια, ακολούθησαν και αρκετές άλλες με το συνολικό αριθμό των παραδοθέντων όπλων να φτάνει συνολικά τα 10.000 σύμφωνα με κάποιες τουρκικές πηγές. Τα όπλα αυτά, μαζί με κάποιες νεότερες παρτίδες Μ-4A1 υποσκέλισαν σε μεγάλο βαθμό τα HK-33E/T-50 και τα διάφορα παλαιότερα μοντέλα της «οικογένειας» AR-15/M-16. Μαζί με τα όπλα αυτά αποκτήθηκαν και προσαρμοζόμενα βομβιδοβόλα HGL-1 των 40mm. Υπενθυμίζεται ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη επαφή με όπλα της Sig είχε πραγματοποιηθεί αρκετά χρόνια νωρίτερα, όταν προσωπικό της Αστυνομίας της Κωνσταντινούπολης δοκίμασε όπλα της σειράς SG-540. Πάντως, για τις περιπτώσεις που απαιτείται κάτι ισχυρότερο από το διαμέτρημα των 5,56 οι ειδικές δυνάμεις της Τουρκικής Αστυνομίας παρέλαβαν πρόσφατα τα τυφέκια HK-417A2 και LMT-308 (αμφότερα χρησιμοποιούνται κυρίως από ακροβολιστές) καθώς και τα πολυβόλα M-60E4, όλα στο διαμέτρημα των 7,62x51NATO.
