Γράφει ο Ευστάθιος Παλαιολόγος
Από βίντεο που αναρτήθηκε πρόσφατα στο διαδίκτυο προκύπτουν ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις για τον εξοπλισμό και τις μεθόδους της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων (Özel Kuvvetler Komutanlığı – ÖΚΚ) του τουρκικού ΓΕΕΘΑ, τους γνωστούς Bordo Bereliler. Προφανώς το βίντεο είναι προπαγανδιστικό και σκοπεύει στη διαφήμιση των ΤΕΔ και την προσέλκυση νέων οπλιτών. Σε κάθε περίπτωση όμως, το βίντεο δείχνει ικανότητες και δυνατότητες – και χρηματοδότηση. Μπορεί τα υλικά και μέσα να μην είναι το παν, και σίγουρα την επιτυχία δεν την φέρνουν τα μέσα, αλλά, ούτε επιτυχία χωρίς μέσα μπορεί να υπάρξει.
Για τους λόγους αυτούς θα σχολιαστούν μερικά σημεία του βίντεο, για να επισημανθούν ενδιαφέροντα στοιχεία εξοπλισμού και διαφαινόμενες επιχειρησιακές δυνατότητες.
1. Σε αυτή την φωτογραφία μπορούμε να δούμε τις διόπτρες νυκτερινής όρασης GPNVG-18 της L-3. Η ενδεικτική τιμή τους κινείται περί τα 44.000 δολάρια ανά συσκευή. Με το ποσό αυτό μπορεί να γίνει προμήθεια πέραν των 8 μονόκιαλων ΔΝΟ, γεγονός ενδεικτικό των πλεονεκτημάτων της συσκευής που δικαιολογούν, για τους χρήστες, το αυξημένο κόστος απόκτησης.
Στα δεξιά του χειροφυλακτήρα φαίνεται ένα κάλυμμα IR πιθανόν κάποιου μοντέλου της Surefire, μάλλον του Scout. Σε ώρα 12 του χειροφυλακτήρα φαίνεται το AN/PAQ-15 με ενεργοποιημένο το LASER (κόκκινο) ορατού φωτός. Προφανώς αυτό γίνεται και για λόγους εντυπωσιασμού (“cool factor” του βίντεο), αλλά τέτοια LASER έχουν τακτική χρήση όπως: διατήρηση του όπλου ελαφρώς κάτω από τα μάτια και σκόπευση με αυτό σε καταστάσεις CQB ώστε να μην περιορίζεται η αντίληψη της τακτικής κατάστασης, ειδικά εμπρός και κάτω από τον σκοπευτή. Επίσης χρησιμεύει στην αποτροπή αιφνίδιας κλιμάκωσης κάποιας κατάστασης με το να γνωρίζει ο «στόχος» ότι τον σκοπεύουν, ενώ είναι χρήσιμο και για μηδενισμό της όλης συσκευής την μέρα.
Εντύπωση προκαλεί ότι ο μεγεθυντής Χ3 πίσω από το EOTech (πιθανόν το EXPS3) είναι στην πάνω θέση εμποδίζοντας την χρήση του ολογραφικού σκοπευτικού σε συνδυασμό με τις ΔΝΟ. Ενδεικτικό ίσως του στημένου της φωτογραφίας ή/και μη χρήσης αυτού του τρόπου σκόπευσης από τον συγκεκριμένο.
2. Σε αυτή την φωτογραφία μπορούμε να δούμε τις ηλεκτρονικές ωτασπίδες της ΤΕΑ σε βάση κράνους. Επίσης στο πίσω μέρος του κράνους (Ops Core) βλέπουμε την μπαταριοθήκη της GPNVG-18 που λειτουργεί και ως αντίβαρο. Το μικρό φανάρι LED με την εύκαμπτη κεφαλή μάλλον είναι το MPLS της Princeton Tec. Αμυδρά, στο πάνω μέρος του κράνους φαίνεται ένας φανός Manta για IR IFF με την χρήση ΔΝΟ.
3. Τα ΗΚ416Α5 είναι ο στάνταρ οπλισμός της ΟΚΚ. Και η διαμόρφωση της φωτογραφίας η πλέον κοινή. Δηλαδή, EOTech EXPS3 και μεγεθυντής Χ3 G33 της ίδιας εταιρείας. Gripod και καταδείκτης LASER AN/PAQ-15. Η κάννη φαίνεται να είναι 14,5” και δεν έχουν επισημανθεί κοντύτερες ή μακρύτερες κάννες. Από αυτό απουσιάζει ο τακτικός φακός, που αλλού στο βίντεο τον βλέπουμε ως μέρος των παρελκομένων, πάντα με αναδιπλούμενο κάλυμμα IR. Στο κράνος φαίνεται καθαρά η βάση για την ΔΝΟ της κορυφαίας Wilcox.
Το ελικόπτερο UH-60 Blackhawk σε δεύτερο πλάνο, φέρει εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου στους φορείς ESSS, αλλά όχι το ραντάρ καιρού και τον πυργίσκο FLIR που βλέπουμε αλλού. Φαίνεται επίσης ο προβολέας υπερύθρων στο αριστερό σκέλος και οι αισθητήρες του MAWS καθώς και (αμυδρά) το ΡΚΜ στο δεξί παράθυρο.
4. Τα πιστόλια φαίνεται να είναι USP-45 της ΗΚ αν κρίνουμε και από την ανάκρουση. Πιθανόν το μοντέλο Tactical εδώ με κάννη για σιγαστήρα, αν και αλλού στο βίντεο φαίνονται και κανονικές κάννες. Η επιλογή 0,45” ως πυρομαχικό πιστολιού μάλλον δείχνει ότι οι γείτονες ακολουθούν αποσπασματικά τάσεις από το εξωτερικό ακόμα και όταν αυτοί που ξεκίνησαν τις τάσεις αντιλήφθηκαν το λάθος τους και επέστρεψαν στα 9χιλ…
Το ίδιο δείχνει και η χρήση αορτήρων ενός σημείου παρόλο που οι δύο σημείων είναι σχεδόν από κάθε άποψη καλύτεροι. Η διαμόρφωση των γιλέκων τους φαίνεται τυποποιημένη, όπως και η όλη εμφάνιση, γεγονός που συνήθως δεν συνδέεται με Μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων, αν και από μόνο του αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ως υστέρηση ή μειονέκτημα.
Εντύπωση επίσης προκαλεί η χρήση επιαγκωνίδων, που έχουν εγκαταλειφθεί από τους περισσότερους στρατούς, πλην εκείνων που ενσωματώνονται στο χιτώνιο μάχης. Ίσως να είναι στα πλαίσια της εικόνας που ήθελαν να προβάλουν στο βίντεο, όπου ανώτεροι Αξκοί έχουν άλλες …ιδέες από τους επιχειρησιακούς.
5. Εδώ, και αλλού στο βίντεο, φαίνεται ένα Μ-4 με βομβιδοβόλο Μ-203, χωρίς άλλα παρελκόμενα. Αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι το ΗΚ416Α5 έχει αντικαταστήσει όλα τα Μ-4 τότε ίσως πρόκειται για παλιά πλάνα ή, το πιο πιθανόν, τα παλιά όπλα πλέον χρησιμοποιούνται σε εκπαίδευση που θα ταλαιπωρούσε αχρείαστα τα επιχειρησιακά όπλα, όπως η θαλάσσια εκπαίδευση.
6. Αυτό το Minimi έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι εμπρός από το EOTech (που δεν φαίνεται αυθεντικό) παλαιότερης έκδοσης φαίνεται η βάση κάποιου άλλου παρελκομένου. Ίσως κάποιου clip–on Θερμικού όπως το PAS-13G, που έχει επισημανθεί σε χρήση από τους Τούρκους. Το μοντέλο Para TR του Minimi δεν έχει ράγα picatinny στην επικαλυπτική πλάκα γι αυτό χρησιμοποιεί τον σχετικό προσαρμοστήρα. Φαίνεται επίσης ένας Surefire. To κράνος είναι της Ops Core με όλα όσα περιγράφηκαν πιο πάνω.
7. Εδώ ο δεξιόχειρας Μπορντώ Μπερελί κάνει σηματοδοσία με το δεξί χέρι. Δύσκολο να εξηγηθεί, καθώς τέτοιες λεπτομέρειες διδάσκονται στην εκπαίδευση ώστε να γίνει δεύτερη φύση ότι δεν αφήνουμε την πιστολοειδή λαβή. Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: όχι επαρκώς εκπαιδευμένος ή… πάρα πολύ καλά εκπαιδευμένος. Ενδεχομένως το δεύτερο, γιατί στην πράξη, όποιος έχει εμπεδώσει την αρχή και την ουσία της μπορεί, χωρίς να παραβαίνει τις θεμελιώδεις αρχές, να βρίσκει τις εξαιρέσεις.
Βλέπουμε στο όπλο το βομβιδοβόλο της ΗΚ, το GLM. Επίσης βλέπουμε την κοινή διαμόρφωση των γιλέκων (ίσως να μην είναι διαμορφούμενα MOLLE), επιγωνατίδες και επιαγκωνίδες παρωχημένων τύπων και πιστολοθήκη, ίσως τύπου Safariland 6004.
8. Το ΗΚ416Α5 του δεύτερου φέρει κεκλιμένη λαβή ΡΤΚ της FAB. To ΕΟTech είναι παλαιότερων μοντέλων της σειράς 5ΧΧ. Βλέπουμε και πάλι την χρήση του Χ3 σε καταστάσεις κοντινού CQB (Close Quarters Battle), γεγονός περίεργο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η χρήση αλεξίσφαιρης ασπίδας. Αν και εδώ, όπως και αλλού, οι πιστολοθήκες τους φέρουν πρόβλεψη για φανάρι, εντούτοις δεν εντοπίζεται πιστόλι με τακτικό φακό. Το σύνολο του ρουχισμού, αρβύλων και επιγονατίδων φαίνεται να είναι τουρκικής κατασκευής.
9. Ενδιαφέρουσα εικόνα που δείχνει την χρήση τυποποιημένου γεμίσματος διάνοιξης τοίχου. Η διάνοιξη εισόδου (Breaching) είναι από τις πλέον κρίσιμες φάσεις σε μια επιχείρηση και κρίνει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία της. Είναι ενδεικτικό της κρισιμότητάς της το γεγονός ότι όλες οι ξένες μονάδες ειδικών επιχειρήσεων έχουν ξεχωριστή ειδικότητα Breacher. (με δεδομένο ότι ξεχωριστές ειδικότητες πέραν του κλασσικού Assaulter έχουν μόνο οι Medics, και οι Snipers, γίνεται σαφής η σημασία που δίνεται στη διάνοιξη). Εδώ, όπως και αλλού, φαίνεται η απουσία πίσω (τουλάχιστον) πλάκας θωράκισης στο γιλέκο.
10. Σε αυτό το screen grab βλέπουμε την αποβίβαση (;) ή υποστήριξη του στοιχείου από όχημα Cobra. H χρήση θωρακισμένων οχημάτων δύναται να αυξήσει την επιβιωσιμότητα των ανδρών όταν η αφάνεια δεν είναι απαίτηση ή δεν είναι δυνατή. Αλλά μπορεί επίσης να αυξήσει την τρωτότητα έναντι ενός ικανού αντιπάλου μιας και το όχημα είναι πρακτικώς αδύνατο να περάσει απαρατήρητο.
11. Εδώ είναι εμφανές το ΡΚΜ, με πώμα αβολίδωτων, στο ελικόπτερο. Οι ΤΕΔ είναι χρήστες και του M-134 Minigun στα ελικόπτερά τους, παρότι στο συγκεκριμένο βίντεο δεν εντοπίζεται.
12. Χρήση μικροκάμερας για έλεγχο επικίνδυνων χώρων. Ο δεύτερος άνδρας φέρει πιθανότατα πιστόλι με σιγαστήρα, ο οποίος φαίνεται δεξιά από το κράνος του.
13. Κι άλλη χρήση κάμερας, διαφορετικού τύπου, σε πτυσσόμενο ιστό, για έλεγχο της εισόδου σπηλαίου πριν η ομάδα μπει με την κάλυψη ασπίδας.
14. Χρήση micro-UAV τύπου PD-100 PRS Black Hornet της νορβηγικής εταιρείας Prox Dynamics AS, που θεωρείται ως το πρώτο σύστημα PRS (Personal Reconnaissance System) που χρησιμοποιήθηκε σε επιχειρησιακό περιβάλλον, από τις βρετανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν. Έχει βάρος 18 γραμμαρίων συμπεριλαμβανομένων δύο νανοαισθητήρων, μέγιστη ταχύτητα 5 m/s, μέγιστη διάρκεια πτήσης 25 λεπτών, δυνατότητα τηλεχειρισμού ή πτήσης βάσει GPS και μετάδοσης δεδομένων με ψηφιακή ζεύξη σε απόσταση 1600 m. Το ελάχιστο βάρος του συστήματος επιτρέπει την μεταφορά και χρήση από ένα άνδρα, γεγονός που επιτρέπει σε μικρά περίπολα να κάνουν χρήση των πλεονεκτημάτων τέτοιων συστημάτων.
15. Εκτόξευση του πολύ μεγαλύτερου, και πολύ ικανότερου, RQ-20 Puma της αμερικανικής εταιρείας Aerovironment. Έχει μέγιστο βάρος απογείωσης 5,9 κιλά, μέγιστη ταχύτητα 45 κόμβων (83 χλμ/ώρα), μέγιστη διάρκεια πτήσης 2 ωρών και μέγιστη ακτίνα 15 χλμ. Μπορεί να μεταφέρει ηλεκτροοπτικές και θερμικές κάμερες επιχειρώντας σε ακραίες καιρικές συνθήκες, όπως βροχή, θερμοκρασίες από −29 ως 49°C και ταχύτητες ανέμου ως 25 κόμβους (46 χλμ/ώρα). Οι ΤΕΔ έχουν εισάγει UAV σε όλα τα κλιμάκια και η «αναλώσιμη» φύση τους επιτρέπει την επιτήρηση, αναγνώριση και προσβολή στόχων χωρίς την έγνοια της ασφάλειας του προσωπικού, στις τακτικές καταστάσεις που αυτό είναι δυνατό.
16. Οι ΤΕΔ κάνουν εκτεταμένη χρήση ελευθέρων σκοπευτών (Ε.Σ.) Εδώ το ζευγάρι είναι οπλισμένο με ένα AWSM των 0,338” και ένα Μ-110 των 7,62Χ51. Φέρουν τυποποιημένα ghillie suit αμφιβόλου αποτελεσματικότητας στο περιβάλλον που κινούνται ,αλλά η απουσία απειλής από εχθρικούς Ε.Σ. περιορίζει κάπως τις απαιτήσεις απόκρυψης.
17. Και πάλι χωρίς εκτεταμένη χρήση παραλλαγής, αυτός ο ελεύθερος σκοπευτής χρησιμοποιεί ένα ΤΑC-50 της McMillan, 0,50”. Το τυφέκιο αυτό, ή μάλλον ο Καναδός Ε.Σ. που το χρησιμοποίησε, κατέχει το ρεκόρ της πιο μακρινής επιτυχημένης βολής σε επιχειρήσεις. Πρόκειται για όπλο εξαιρετικής ακρίβειας. Η διόπτρα μάλλον είναι μοντέλο της Nightforce.
18. Helocasting. Στο βίντεο διακρίνονται οι πολλαπλές μεθόδοι διείσδυσης που χρησιμοποιούν οι ΟΚΚ. Εδώ μια βάρκα απελευθερώνεται κάτω από το ελικόπτερο που κινείται σε μικρό ύψος και με μικρή ταχύτητα και η ομάδα αφού πηδήξει στο νερό επιβιβάζεται στην βάρκα για να εκτελέσει το πλωτό μέρος της διείσδυσης. Ακόμα και αν εντοπιστεί το ελικόπτερο από τον εχθρό, η φαινομενική απουσία αιώρησης ή προσγείωσης θέτει σε αμφιβολία τον σκοπό ή το σημείο άφεσης της ομάδας.
19. Νυχτερινή καταρρίχηση με Fast Rope – αν όντως είναι νυχτερινή. Η απουσία οποιουδήποτε φωτισμού στα ελικόπτερα, ή στον ορίζοντα (ή έστω αστεριών στον καθαρό ουρανό) θέτει σε αμφιβολία την αυθεντικότητα της λήψης. Αν όντως πρόκειται για νύχτα, τότε η εγγύτητα των ελικοπτέρων είναι εντυπωσιακή.
20. Επίσης αμφίβολη η νύχτα, αν και σε αυτή την περίπτωση φαίνεται χρήση διοπτρών νυχτερινής όρασης (ΔΝΟ). Παρατηρήστε την εμπρόσθια τοποθέτηση της EoTech στο δεξιά άντρα, τακτική που συνήθως έχει να κάνει με την σκόπευση μέσω των ΔΝΟ.
21. Κακή εντύπωση προξενεί η στατικότητα (αιώρηση) του πάνω ελικοπτέρου. Δεν θα είχε τύχη αν επρόκειτο για πραγματική κρούση.
22. Σε όλο το βίντεο φαίνονται ικανότατοι αλεξιπτωτιστές. Εδώ ο αλεξιπτωτιστής φέρει μάσκα οξυγόνου που υποδηλώνει άλμα ΗΑΗΟ (High Altitude High Opening) ή HALO (High Altitude Low Opening). Δεξιά στο κράνος του φαίνεται να έχει προσαρμόσει ένα φακό με κάλυμμα IR, ενδεικτικό ίσως τακτικής χρήσης του κατά την προσγείωση με ΔΝΟ όταν δεν υπάρχει επαρκής φωτισμός στο περιβάλλον.
23. Η τεχνική tandem χρησιμοποιείται για εισαγωγή προσωπικού μη πιστοποιημένου στα επιχειρησιακά άλματα αλλά απαραίτητου για την δεδομένη επιχείρηση. Επίσης ενδεικτικό της ικανότητας των αλεξιπτωτιστών, αλλά και της χρήσης της συγκεκριμένης τακτικής επιχειρησιακά.
24. Αυτή η φωτογραφία μάλλον προέρχεται από εκπαίδευση σε σχολείο, ή από την διαδικασία επιλογής, δεδομένου ότι ο συγκεκριμένος άνδρας φέρει κράνος χωρίς παραλλαγή και παλαιού τύπου εξοπλισμό. Πιθανόν να είναι και πλάνο από κάποια Μονάδα ή τμήμα όχι πρώτης διαλογής… Tier1.
25. Εδώ φαίνεται σαφώς ότι η πιστολοθήκη είναι Safariland 6004.
26. Επιαγκωνίδες… αμφιβόλου αξίας και η κεραία ασυρμάτου που παραπέμπει σε ασύρματο αποκλειστικά για χρήση ενδοεπικοινωνίας. Οι διεθνείς πρακτικές επιβάλλουν ασυρμάτους ενδο-εξωεπικοινωνίας σε χρήση από όλους, με ισχυρή αντοχή σε περιβάλλον Η.Π μέσω του ECCM τους αλλά και για εφεδρικότητα στις επικοινωνίες με την βάση ή άλλα μέσα/τμήματα.
12. Πλήρης 12μελής Ομάδα της ΟΚΚ. Από το βίντεο προκύπτει ότι συχνά επιχειρούν και σε μικρότερα στοιχεία των 6 ή 4 ανδρών. Βλέπουμε ένα Minimi, ένα Μ-110 και ένα βομβιδοβόλο GLM. 4 άνδρες φέρουν διόπτρες GPNVG-18, ενώ άλλοι 4 πιθανότατα PVS-15 ή κάποια τουρκική αντίστοιχη. Παλαιότερα είχαν θεαθεί με PVS-31.
Στον σύνδεσμο που οδηγεί στον επίσημο λογαριασμό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στο Youtube, υπάρχει το πλήρες βίντεο για κάθε ενδιαφερόμενο. Φυσικά ο αντίπαλος δείχνει αυτά που θέλει (και κρύβει κάποια άλλα), για να δημιουργήσει τις εντυπώσεις που επιθυμεί. Αν έχουμε αυτό κατά νου, τα συμπεράσματα από το βίντεο είναι ακόμα πιο χρήσιμα.
