Tην επόμενη εβδομάδα αναμένεται το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών για την εξαγορά της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ) και συγκεκριμένα του 85,49% που ανήκει στο ελληνικό Δημόσιo, με τιμή εκκίνησης τα 10 εκατ. ευρώ. Προσφορές υπέβαλαν εμπρόθεσμα η γερμανική εταιρεία Krauss-Maffei Wegmann (KMW) και η νοτιοαφρικανική Paramount Group.
Η KMW αποτελεί γνώριμο συνεργάτη της ΕΛΒΟ από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των αρμάτων μάχης Leopard-2HEL του Ελληνικού Στρατού, στο πλαίσιο του οποίου υλοποιήθηκε η κατασκευή υποδομών, όπως το κτήριο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) και o στίβος δοκιμών αρμάτων-οχημάτων, και παρασχέθηκε ειδικός εξοπλισμός και εργαλεία για τη συμπαραγωγή του πυροβόλου L55 και τη συναρμολόγηση του σκάφους και του πύργου του άρματος. Με πάνω από 170 χρόνια ιστορίας, η γερμανική εταιρεία κατέχει ηγετική θέση στον τομέα της κατασκευής αρμάτων μάχης, τεθωρακισμένων ερπυστριοφόρων/τροχοφόρων οχημάτων και αυτοκινούμενων πυροβόλων, διαθέτει μονάδες παραγωγής σε 9 κράτη (μεταξύ των οποίων και η HDVS με έδρα το Βόλο), απασχολεί πάνω από 4.000 εργαζομένους και έχει συνάψει συμβάσεις με τις ένοπλες δυνάμεις 50 και πλέον κρατών.
Η Paramount Group ιδρύθηκε το 1994 από τον εβραϊκής καταγωγής επιχειρηματία Ivor Ichikowitz, ταυτόχρονα με την άνοδο του Nelson Mandela στην εξουσία. Έχοντας αναπτύξει στενές σχέσεις με το κυβερνών Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (ANC) από τα φοιτητικά του χρόνια, ο Ichikowitz δραστηριοποιήθηκε αρχικά στην εκποίηση του πλεονάζοντος αμυντικού υλικού των ενόπλων δυνάμεων της Νοτίου Αφρικής. Η εταιρεία επικεντρώνεται στην κατασκευή τροχοφόρων οχημάτων ενώ τελευταία έχει εμπλακεί στην κατασκευή πλωτών μέσων και την αεροναυπηγική και φέρεται να απασχολεί 3.000 εργαζομένους, έχοντας εξασφαλίσει συμβόλαια με πελάτες 28 χωρών στην Αφρική, την Ασία και τη Μ. Ανατολή.
Τα προς πώληση περιουσιακά στοιχεία είναι τα ακίνητα (οικόπεδα και κτιριακές εγκαταστάσεις) στη Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου, ο εξοπλισμός και τα πνευματικά δικαιώματα της ΕΛΒΟ, ενώ αντίθετα εξαιρείται ο εξοπλισμός υψηλής τεχνολογίας, όπως το κτήριο EMC, που ανήκει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και θα ενοικιαστεί από τον επενδυτή με σύμβαση παραχώρησης. Ερωτηματικό πάντως προκαλεί η απόφαση του ειδικού εκκαθαριστή της ΕΛΒΟ να προχωρήσει εν μέσω του διεθνούς διαγωνισμού στην εκποίηση πρόσθετων περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας. Συγκεκριμένα, στις 25η Μαϊου 2017 δημοσιεύθηκε προκήρυξη για την εκποίηση αποθεμάτος ανταλλακτικών (με κατώτατη τιμή οικονομικής προσφοράς €5 εκατ.), δύο οικοπέδων στην περιοχή του Καλοχωρίου Θεσσαλονίκης (€200.000) και 11 στρατιωτικών φορτηγών (δεξιοτίμονα) κατασκευής 2013 (€850.000), τα οποία ως γνωστόν προορίζονταν για την Εθνική Φρουρά και δεν παραδόθηκαν λόγω καταγγελίας της σύμβασης.
Ο επενδυτής καλείται να επωμιστεί τα συσσωρευμένα χρέη της εταιρείας που ξεπερνούν τα €170 εκατ. ενώ το μέλλον των 336 εργαζομένων εξαρτάται απόλυτα από τα επιχειρησιακά σχέδια (business plan) που έχουν κατατεθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε παλαιότερη συνάντηση του σωματείου εργαζομένων με τον αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Άμυνας, Δημήτρη Βίτσα, φέρεται να δόθηκε προφορική διαβεβαίωση πως αν πάρει την ΕΛΒΟ η γερμανική εταιρία, διασφαλίζονται όλες οι θέσεις εργασίας, ενώ αν γίνει η εξαγορά από τους νοτιοαφρικάνους, διασφαλίζονται μόνο οι 230 θέσεις εργασίας και οι υπόλοιπες 100 θα αναγκαστούν να γίνουν μετατάξεις στο Δημόσιο και αποχωρήσεις προς συνταξιοδότηση. Από την πλευρά του, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του ενός ενδιαφερομένου από τους δύο, καθώς όπως υποστήριξε ο ίδιος από το βήμα της Βουλής στις 3 Μαΐου, η νοτιοαφρικανική εταιρεία Paramount Group «θα κάνει την ΕΛΒΟ διαμάντι». Αποτέλεσμα της πρωτοφανούς αυτής παρέμβασης ήταν να ζητηθεί από την αντιπολίτευση η άμεση σύγκληση της Διαρκούς Επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής με αντικειμενικό σκοπό την ενημέρωση για την πορεία των διαπραγματεύσεων της ιδιωτικοποίησης. Οι εργαζόμενοι πνέουν μένεα κατά Καμμένου-Βίτσα καθώς άκουγαν μέχρι πρότινος καθησυχαστικές υποσχέσεις περί υπαγωγής της ΕΛΒΟ από το υπουργείο Οικονομίας στο ΥΠΕΘΑ ή μερικής παραχώρησης και διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα της εταιρείας. Όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά εκπρόσωπος των εργαζομένων «μας τρέλαναν στις επισκέψεις, τις υποσχέσεις και τις πλακέτες, αλλά από έργα τίποτε».
