Στις 2 Νοεμβρίου 2017 συνεδρίασε η Εκτελεστική Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας (SSİK) της Τουρκίας, κατά τη διάρκεια της οποίας εξετάστηκαν 22 εξοπλιστικά προγράμματα συνολικού προϋπολογισμού $5 δισ., μεταξύ των οποίων και το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων κλάσης PREVEZE Τύπου 209/1400. Υπενθυμίζεται ότι το υφυπουργείο Αμυντικών Βιομηχανιών (SSM) είχε προχωρήσει στην έκδοση αιτήματος υποβολής προσφορών (RfP) στις 21 Ιουνίου 2016 για τον Εκσυγχρονισμό Μέσης Ζωής των τεσσάρων υποβρυχίων της κλάσης, PREVEZE (S353), SAKARYA (S354), 18 MART (S355) και ANAFARTALAR (S356).
Λεπτομέρειες για το πρόγραμμα αποκάλυψε με δηλώσεις του ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας της Τουρκίας (TÜBİTAK), Arif Ergin, σύμφωνα με το οποίο έχει υπογραφεί σύμβαση μεταξύ του οργανισμού και του Τουρκικού Ναυτικού τον περασμένο Αύγουστο για το πρόγραμμα ανάπτυξης και παραγωγής του «Εθνικού Συστήματος Διαχείρισης Μάχης Υποβρυχίων» με το διακριτικό τίτλο MÜREN. Κατά τον ίδιο, το MÜREN θα ολοκληρωθεί στα τέσσερα υποβρύχια κλάσης Preveze μέχρι το 2023 αλλά και σε δύο υποβρύχια κλάσης Ay Τύπου 209/1200.
Υπενθυμίζεται πως ο αρχικός σχεδιασμός του Τουρκικού Ναυτικού προέβλεπε ένα ευρύ πρόγραμμα εκσυγχρονισμού στα 4 νεότερα σκάφη της κλάσης Ay, BATIRAY (S349), YILDIRAY (S350), DOĞANAY (S351), DOLUNAY (S352), τελικά όμως περιορίστηκε στα δύο τελευταία και δεν περιέλαβε αντικατάσταση του Συστήματος Διαχείρισης Μάχης παρά μόνο εγκατάσταση νέου περισκοπίου, αναβάθμιση των συστημάτων επικοινωνίας και των συσκευών ESM/ECM και τροποποίηση των τεσσάρων τορπιλοσωλήνων για την εκτόξευση βαρέων τορπιλών Mk48 ADCAP Mod6. Θεωρείται βέβαιο ότι το πρόγραμμα εγκατάστασης του MÜREN αφορά αυτά τα δύο σκάφη, ναυπήγησης 1983 και 1988 αντίστοιχα, θέτοντας τα υπόλοιπα σε τροχιά παροπλισμού λόγω μειωμένης επιχειρησιακής αξίας.
Υπό αυτά τα δεδομένα και εφόσον υλοποιηθεί ομαλά το ναυπηγικό πρόγραμμα των 6 υποβρυχίων αναερόβιας πρόωσης Τύπου 214ΤΝ, αρχής γενομένης με το PIRIREIS (S330) το 2021, η οροφή του τουρκικού στόλου υποβρυχίων θα ανέλθει σε 16 μονάδες στα μέσα της επόμενης δεκαετίας. Η εξέλιξη αυτή θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού για το ΠΝ που καλείται να αντιμετωπίσει το οξύτατο πρόβλημα μαζικής γήρανσης μονάδων του στόλου κάθε κατηγορίας.
